Odpust zupełny za zmarłych

W dniach od 1 do 8 listopada Kościół daje nam niezwykły dar – możliwość uzyskania odpustu zupełnego za dusze w czyśćcu cierpiące.
To szczególny czas miłosierdzia, w którym możemy pomóc tym, którzy już nie mogą pomóc sobie sami.
Warunki uzyskania odpustu:
Stan łaski uświęcającej (spowiedź sakramentalna).
Przyjęcie Komunii Świętej.
Modlitwa w intencjach Ojca Świętego.
Wyzbycie się przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego.
Pobożne nawiedzenie cmentarza i modlitwa za zmarłych (można to uczynić każdego dnia od 1 do 8 listopada).

Każdego dnia można ofiarować jeden odpust za jedną duszę.
Niech te dni staną się czasem wdzięczności, pamięci i miłości —
miłości, która przekracza granice życia i śmierci.
„Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.” (Mt 5,7)

Uroczystość rocznicy poświęcenia kościoła własnego

Fot. Grzegorz C.

25 października – Rocznica poświęcenia kościoła własnego

W ciągu roku są dwa dni, szczególnie ważne dla każdej świątyni: dzień jej patrona i rocznica jej poświęcenia. Pierwszy z nich jest odpowiednikiem naszych imienin – w tym dniu w kościele obchodzona jest uroczystość odpustowa (często przenoszona – ze względu na możliwość uczestnictwa większej liczby wiernych – na najbliższą niedzielę). Dzień rocznicy poświęcenia kościoła jest analogią do wspomnienia dnia przyjęcia chrztu. Przez chrzest człowiek staje się dzieckiem Bożym; przez poświęcenie świątynia staje się budynkiem przeznaczonym do wyłącznej służby Bożej. Odtąd nie może on służyć żadnym świeckim celom.

Istnieją dwie liturgiczne formy oddania budowli do celów kultu. Pierwsza to pobłogosławienie kościoła. Druga – to jego poświęcenie (dawniej zwane też konsekracją; obecnie termin ten jest używany wyłącznie w odniesieniu do ludzi). Błogosławi się tylko te kościoły, które nie są przeznaczone na stałe do kultu Bożego – na przykład gdy wiadomo, że kościół ulegnie rozbiórce po wybudowaniu nowego kościoła, albo w razie wybudowania kościoła z materiału nietrwałego. Poświęcenie jest formą uroczystszą – przewodniczy mu biskup, sprawujący bogate obrzędy. Od budowniczych otrzymuje on klucze do świątyni, po otwarciu drzwi jako pierwszy do niej wchodzi, wprowadzając lud. Podczas uroczystej Eucharystii kropi ołtarz i ściany wodą święconą, namaszcza też ołtarz i ściany (w czterech lub dwunastu miejscach – tzw. zacheuszkach). W ołtarzu umieszcza się ponadto relikwie świętych, zapala światła i okadza nową świątynię. Po raz pierwszy też umieszcza się Chleb Eucharystyczny w tabernakulum.

Każdy kościół posiada swój tytuł. Zwyczaj ten pochodzi jeszcze ze starożytności. Według obecnie obowiązujących uregulowań tytułem kościoła może być:

 
Przenajświętsza Trójca lub każda z Osób Bożych, czyli Bóg Ojciec, Jezus Chrystus pod wezwaniem tajemnicy Jego życia lub pod imieniem już wprowadzonym do liturgii, Duch Święty

Matka Boża pod wezwaniem już przyjętym w liturgii

święci aniołowie

święty wpisany do Martyrologium Rzymskiego lub bezsprzecznie kanonizowany.

Niedziela Misyjna, Tydzień Misyjny - modlimy się za misjonarzy

19 października, pod hasłem „Misjonarze nadziei”, obchodzimy 99. Światowy Dzień Misyjny, zwany także Niedzielą Misyjną. Jest to święto patronalne Papieskich Dzieł Misyjnych, które otwiera Tydzień Misyjny.

W parafiach w tym czasie podejmowane są inicjatywy modlitewne i formacyjne, organizowane są zbiórki na fundusz solidarności, dzięki którym w najbiedniejszych zakątkach świata powstają m.in. szkoły, kaplice, szpitale, studnie.

Niedziela Misyjna to coś więcej niż wznoszenie budynków – to przede wszystkim tworzenie przestrzeni spotkania z Chrystusem. Światowy Dzień Misyjny przypomina, że Kościół z natury jest misyjny, a solidarność i modlitwa potrafią łączyć katolików na całym świecie w jednym wspólnym celu – niesieniu Chrystusowej miłości tam, gdzie jest ona najbardziej potrzebna.

Tegoroczne papieskie orędzie, zatytułowane „Misjonarze nadziei pośród narodów”, przypomina, że każdy uczeń Chrystusa jest posłany, by nieść nadzieję. W obliczu wojen, kryzysów i lęków papież wzywa, abyśmy nie zamykali się w sobie, ale odważnie wychodzili ku innym.

Październik - miesiącem Różańca Świętego.

Październik tradycyjnie jest miesiącem w szczególny sposób poświęconym modlitwie różańcowej.

Przez cały miesiąc odprawia się nabożeństwa różańcowe,które my Polacy otoczamy wyjątkową czcią. Rozważanie różańca oznacza odmawianie modlitwy oraz medytację w tym samym czasie. Każda z tajemnic różańca koncentruje się na jednym ważnym wydarzeniu z życia Jezusa Chrystusa i jego matki, Maryi i pomaga nam naśladować Ich w naszym życiu osobistym, rodzinnym i społecznym. Jest to modlitwa, która przemienia świat, zwłaszcza gdy jest odmawiana wspólnie. Nasze rodziny, narody i świat walczą teraz z przytłaczającymi siłami zła. Dziś potrzebujemy pomocy Maryi bardziej niż kiedykolwiek przedtem. Wiele razy w historii modlitwa różańcowa odmawiana z wiarą zaważyła na losach narodów. Różaniec to najlepsza ochrona i obrona przeciw złu.

Zachęcamy do włączenia się w modlitwę różańcową w naszej parafii.

LIST na Dzień Papieski 2025

                                    

 ŚW. JAN PAWEŁ II – PROROK NADZIEI

List pasterski Konferencji Episkopatu Polski
zapowiadający ogólnopolskie obchody XXV Dnia Papieskiego.

 Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!

W dzisiejszym pierwszym czytaniu słyszymy modlitwę proroka Habakuka, która jest wołaniem o pomoc. Bóg jednak na początku milczy, a prorok pozostaje samotny z gorzkim pytaniem: Czemu każesz mi patrzeć na nieprawość i na zło spoglądasz bezczynnie? (Ha 1,3). W chwilach kryzysu czy dotkliwego cierpienia łatwo popaść w pokusę stawiania Boga w pozycji oskarżonego i domagania się, żeby usprawiedliwiał się wobec nas z dziejącego się zła. Bunt i późniejsze odrzucenie Stwórcy, to możliwe konsekwencje takiej postawy. Prorok jednak nie poddaje się zwątpieniu i trwa na modlitwie. Jest to świadectwo jego szczerej wiary wyrażającej ból i nazywającej po imieniu to, co jest w jego sercu, a zarazem pokornej i cierpliwej. Wiary, która ufa do końca i czeka na interwencję Boga. Odpowiedź jaką w końcu prorok otrzymuje jest wezwaniem do zaufania, do oparcia się na Bogu, niczym na skalnym fundamencie i do wytrwałości w czasie próby.

Tak jak postawa i słowa proroka Habakuka były źródłem nadziei dla mieszkańców Królestwa Judy, tak dla nas jednym z jej źródeł było i jest życie oraz nauczanie św. Jana Pawła II. Dlatego przeżywając, w łączności z papieżem Leonem XIV, XXV Dzień Papieski, pod hasłem Św. Jan Paweł II – Prorok nadziei, chcemy wrócić do orędzia, które pozostawił nam Papież Polak. Nauczanie to zyskuje niejako nowe życie, gdyż zmarły już papież Franciszek ogłaszając rok święty wezwał nas, abyśmy stawali się pielgrzymami nadziei.

I. Jezus Chrystus – źródło nadziei

Nadzieję może dawać nam drugi człowiek, złożona obietnica, sposób rozwiązania problemu podobnego do naszego, a także wyobrażenie, idea, czy nawet kończąca się happy end’em historia. Św. Jan Paweł II wskazywał na Jezusa Chrystusa jako na najpewniejsze źródło nadziei. Do młodych w Tokio powiedział: (…) Chrystus jest nauczycielem i wychowawcą nadziei. (…) Słuchając Jego słów, żyjąc życiem, którym pragnie dzielić się z każdym człowiekiem, odnajduje się najpełniejszy sens życia. (…) jego ostateczną przyszłość w Bogu. Przyszłość ta przekracza granice życia ludzkiego na ziemi. Nadzieja, którą daje nam Chrystus, jest silniejsza niż śmierć. Dlatego od momentu inauguracji swojego pontyfikatu, pielgrzymując na krańce świata, nieustannie wskazywał na Chrystusa – jedynego Odkupiciela człowieka.

Spektakl w wykonaniu Grupy Teatralnej Wspólnoty Dzieła Intronizacji NSPJ z diecezji rzeszowskiej.

W niedzielę, 21 września będziemy gościć w naszej wspólnocie parafialnej przedstawicieli Rzeszowskiej Grupy Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Po każdej Mszy św. będzie krótka prelekcja dotycząca tego dzieła. Natomiast o godz. 12.3o w Domu Strażaka w Wesołej odbędzie się Spektakl w wykonaniu Grupy Teatralnej Wspólnoty Dzieła Intronizacji NSPJ z diecezji rzeszowskiej – PRZESŁANIE JEZUSA CHRYSTUSA DO CZCIGODNEJ SŁUŻEBNICY BOŻEJ ROZALII CELAKÓWNY. 

 

 

Pielgrzymka do Hyżnego

 

Uroczystości odpustowe ku czci MB Siewnej w Hyżnem. Wiele osób weźmie udział w naszej  dorocznej parafialnej, autokarowej Pielgrzymce do Sanktuarium MB w Hyżnem. Wyjazd  w niedzielę 7 września o godz. 15.oo

PLAN UROCZYSTOŚCI ODPUSTOWYCH W HYŻNEM

Niedziela – 7. września
15.45 – Sakrament spowiedzi
16.00 – Dróżki Matki Boskiej Bolesnej
17.00 – Uroczysta Msza święta pod przewodnictwem J.E. Księdza Arcybiskupa Adama Szala
19.30 – Hołd Pielgrzymów przed cudownym obrazem Matki Bożej zakończony Apelem Jasnogórskim.
Poniedziałek – 8. września
6.30 – Godzinki o Niepokalanym Poczęciu NMP
7.00 – Prymaria z kazaniem
9.00 – Msza święta z kazaniem dla chorych i starszych
11.00 – Uroczysta suma odpustowa z procesją eucharystyczną, przewodniczy i homilię wygłosi ks. dr Adam Staszczak
17.00 – Msza święta z kazaniem